Wyniki konkursu "Niezwykły świat roślin"

Znamy już laureatów naszego fotograficznego konkursu instagramowego – NIEZWYKŁY ŚWIAT ROŚLIN

Jury z ramienia Piekarskiego Stowarzyszenia Przyrodników w składzie:

• dr hab. Łukasz DEPA – pracownik naukowy Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, autor wielu publikacji, entomolog
• Łukasz KOBA – utytułowany fotograf przyrody (m. in. zdobywca 2. miejsca Międzynarodowego Konkursu IFWP Competition 2017, Fotograf Roku 2015 Okręgu Śląskiego Związku Polskich Fotografów Przyrody)
• mgr Krzysztof SOKÓŁ – biolog, prezes Piekarskiego Stowarzyszenia Przyrodników

postanawia przyznać nagrody następującym uczestnikom konkursu:

I miejsce
bartoshnorek
https://www.instagram.com/p/ChrlO4ONBWR/

Walory wizualne to nie jedyne, co wyróżnia to zdjęcie. Można tu również zobaczyć świadomą wizję autora, co do zaplanowanego efektu oraz wykorzystanie umiejętności technicznych, pozwalających ten efekt osiągnąć. Choć na fotografii ujęto znajdujący się w hodowli (i często widywany w ogrodach) gatunek krokusa, niewielka głębia ostrości przywodzi na myśl górskie hale i krokusa spiskiego, którego można (przy odrobinie szczęścia i wysiłku) podziwiać w naturze. W naszej florze dość rzadki to, i piękny zarazem kwiat. Krokusy w stanie dzikim są krótkotrwałym, acz niezwykłym klejnotem polskiej przyrody i to zdjęcie o tym przypomina. Czyni to przy tym z artyzmem oraz wyczuciem smaku. Uczta dla oczu, w której znać kunszt fotografa – technika i umiejętności, które przekuwają się w piękno.

II miejsce
kornyniesforny
https://www.instagram.com/p/Ch4II9oM8bU/

Świat roślin jest nam bliższy niż myślimy. Często widzimy rośliny jako ozdobę. Często też takie znajdują w naszym codziennym życiu zastosowanie. Czasem jednak udaje im się uciec przed naszymi oczekiwaniami, przed ściśle określonym miejscem, czasem i formą, którą chcemy im nadać. Dobrym przykładem jest ukazany na fotografii bluszcz, który w naturze zwykł pozostawać w cieniu (choć nie zawsze), natomiast w miejskiej tkance okazuje swą siłę i żywotność. Bywa więc, że bluszcz, oswobodzony (zapomniany, pozostawiony sam sobie), zaczyna żyć własnym życiem. Jeśli mu na to pozwolić, ukazuje na co stać roślinę, nawet w tak niekorzystnym środowisku, jak miasto. Daje wówczas świadectwo sile przetrwania cechującej rośliny, która posiada przy tym godną podziwu formę. Co więcej, jak na roślinę przystało, bluszcz robi to wszystko z niezwykłym smakiem i wyczuciem miejsca. Ileż gorzej wyglądałby ten mur, bez nieco nieokiełznanej fantazji bluszczu? Ileż piękniej wygląda uzupełniony o nieco nieuporządkowaną formę zieleni? Czym byłaby zapomniana nieco miejska tkanka, gdyby nie oplotła jej zieleń? Na to pytanie dobrze odpowiada nagrodzona fotografia.
 

III miejsce
nina.zielinska_krudysz.art
https://www.instagram.com/p/Chp8NXCoAWu/

Choć rośliny kojarzą nam się głównie z zielenią, to zdjęcie zdecydowanie się wyróżnia, gdyż pokazuje odmienne spojrzenie, odmienny wizerunek rośliny. Nieco mroczne, choć bardziej kojarzące się z melancholią. Bez krzty zieleni, jednak ukazujące, że na pozór martwy i nagi pień to także drzewo. To także roślina. Zdjęcie ukazuje swego rodzaju surową monumentalność, jaka potrafi cechować rośliny, zwłaszcza drzewa. Zdaje się, że zdjęcie ukazuje platana klonolistnego – drzewo obce rodzimej florze, choć chętnie nasadzane w naszym kraju, a przy tym osiągające imponujące rozmiary. Platan, jeśli dać mu szansę, ukazuje na co stać rośliny. Platany należą do największych drzew w naszym kraju, wiele z nich to pomniki przyrody, obrazujące potęgę natury. W tej fotografii pobrzmiewa ta potęga, podszyta ponadto pewnym ładunkiem emocjonalnym. Pozbawione w naturalnym cyklu liści drzewo udowadnia, że życie nie zawsze musi kipieć witalnością. Przeciwnie, wydawać się może martwe, choć w tych pozorach tkwi prawdziwa siła życia i jego zdolności do adaptacji do różnych warunków. Przetrwawszy ciężką zimę, drzewa wrócą znów z soczystą zielenią liści.
 

Nagroda niespodzianka
cymerman_klaudia
https://www.instagram.com/p/Chw9PaGMhLG/

Nagroda niespodzianka winna mieć w sobie coś niespodziewanego. Tak jest i tym razem. Fotografowanym obiektem jest tu bowiem... trawa. Najbardziej niedoceniana, a zarazem może i najbardziej cenna z roślin. Wspomnieć tu można choćby zboża (i to parząc jedynie z naszej, użytkowej perspektywy). Pola uprawne pełne traw to jeden z podstawowych filarów naszej egzystencji. Trawy utrzymują liczne stada zwierząt pasterskich, zazieleniają nawet zdawałoby się niezdatne do tego przestrzenie. Karmią niezliczone stada oswojonych bardziej lub mniej (albo wcale) kopytnych, pozostając z nimi w swoistej symbiozie, w której zgryzanie i koszenie na równi niszczy fizycznie trawę, co pozwala jej się rozwijać i rosnąć w siłę. Trawy nie olśniewają pięknem, a mimo to, nie odstępują nas na krok i nie pozwalają bez siebie żyć. Czy tego chcemy, czy nie, zależymy od traw. Ustępując piękna kolorowym i pełnym nektaru kwiatom, trawy, przy swej powszechności potrafią być piękne. Nawet ścinane, w promieniach wschodzącego słońca, niepozornie zdradzają, jak wiele w naszym życiu zależy od roślin. Fotografia warta jest nagrodzenia, bo w atrakcyjny wizualnie sposób ukazuje coś, co w powszechnym mniemaniu jest tylko trawą i nie ma większego estetycznego znaczenia, ani też nie przekłada się bezpośrednio na nasze życie. A jednak trawy potrafią zachwycić. Pięknem i znaczeniem. Po prostu spójrzmy.

Zwycięzcom gratulujemy. Wszystkim uczestnikom konkursu serdecznie dziękujemy za udział. Zgłoszone prace konkursowe można podziwiać na Instagramie pod tagiem #bcbotanika oraz w naszej bibliotecznej galerii.